Hayrettin Karaman, Yeni Şafak'taki "Başkanlık Sistemi" başlıklı köşesinde "İslâmî sistem de referans olarak değil ama mekanizma olarak başkanlık sistemine benzer" iddiasında bulunuyor.
Karaman'ın köşesinde bazı bölümler şöyle:

(...)

Bu ülkede anayasa ve bunun içinde başkanlık sistemi ile diğer problemler arasında ilişki yokmuş gibi tenkit, analiz ve tekliflerde bulunmak tutarsızdır. Bir sürü problemin, çıkmazın sebepleri arasında, hatta bazı durumlarda başında ülkenin ana kanunu ve sistemin belirleyicisi olan anayasa vardır. Bu anayasa ayak bağı olmayacak, milli menfaate en uygun sistem ve yönetimin önünü açacak şekilde mutlaka ve tez elden değiştirilmeli, yama ve tamir ile yetinmeyip yeniden yapılmalıdır.

Başkanlık sistemi tartışılırken de bu, bir partiyi ve şahsı merkeze alarak değil, dünyanın gidiş yönü, milli menfaat ve ülkenin geleceği göz önüne alınarak yapılmalıdır.

İslâmî sistem de referans olarak değil ama mekanizma olarak başkanlık sistemine benzer; çünkü bu sistemde halk başkanı (halifeyi, emîri) seçer, ona bey'at eder, başkan da hükümeti ve yüksek bürokrasiyi seçip tayin eder, yargıya müdahale edemez, İslâmî usule göre yasamayı ve denetimi yapacak olan heyet de başkandan bağımsızdır.

Başkanlık sistemi ile ortadan bakarak ilgilenenlere Mahçupyan'ın yazısını okumalarını tavsiye ederim.