Başlıkta da okuduğunuz üzere,
gazeteciliği bırakma kararı aldım.

Eskiden saygınlığımız vardı.
Şimdi yel değil, biri aldı götürdü.

Birlikte haber peşinde koşan arkadaşlar
birbirlerine selam vermekten korkuyor
hale geldi. Ben bırakmayım da kim
bıraksın kim?

Peki ne yapmaya karar verdim?
              ***
Din satacağım…

Şöyle bağıracağım;
“Dinciiii, Dinci geldi. Bayanlar baylar,
yoldan çıkanlar… Dinci geldiii” 
              ***
Şaşırmayın çağımızın en cazip mesleği.
Hem iyi de para kazandırıyor.

Bir Kuran okuyorsun,
etrafındaki insanlar neyi var neyi yok
sana veriyorlar.

Bir “İnşallah” dediğinde arsalar,

“Maşallah” dediğinde gemiler, arabalar,

“Allah’ın izniyle” dediğinde saraylar,

“Hamd olsun” dediğinde ise Avrolar,
dolarlar senin oluyor.

Kefen parası için saklanılan
bilezikler yoluna feda ediliyor…
 
Hele bir de;
sokakta elinde Kuran’la gez var ya,
offf offf Şam’da kayısı en altın sarısı…
 
İstediğin kadar yalan konuş.
Dini iyi satarsan sana inananlar deyim
yerindeyse tapıyor, tapıyor. Küfür de etsen,
tokat da atsan, kimse bir şey demiyor…
              ***
Bir tanıdığım var,
Allah sizi inandırsın, ayağına ayakkabı alacak
parası yoktu şimdi lord olmuş.
Bir arabası vardı evlere şenlik.
Tamponu sallanırdı. Şimdi yüzlerce arabası var.

Ahiretliğini bilmem ama dünyalığını
fazlasıyla yaptı…
              ***
O yüzden Değerli Dostlar,

Ben de dinci olmaya karar verdim.
Dinciiii, Dinci geldi. Bayanlar baylar,
yoldan çıkanlar… Dinci geldiii…Dinciiiiii !
              ***
Yok yok vazgeçtim...

Hayır yapamam.
Bana göre değil bu iş.

Elimizden geldiğince,
ömrümüz yettiğince, haksızlıklarla mücadeleyi
sürdüreceğiz.

Çünkü,
uyuduğunda yatağın değil,
vicdanın rahat olması lazım…