Çınar ağaçlarını bilir misiniz?
Onlarca çeşidi var.

Arizona Çınarı,
Batı Çınarı,
Kaliforniya Çınarı,
Chiapas Çınarı,
Doğu Çınarı,
Gentry,
Kerr Çınarı,
Londra Çınarı,
Meksika Çınarı,
Oaxaca Çınarı,
Platanus Wyomingensis,
Platanus Nobilis,
Rzedowski Çınarı
Bunların hepsi hikaye…
                    ***
Asıl Ulu Çınar var.

Ulu çınarın tohumu Samsun’da atıldı.
Büyümesi için su değil akan kanlar
akıtıldı. Benim dedemin ve sizlerin
dedelerinin kanları…

O mübarek kanlar öyle bereketliymiş ki,
Ulu Çınarın yedi kolu oldu.
İsimler verildi her birine.
Marmara, Ege, Karadeniz, Akdeniz,
İç Anadolu, Doğu Anadolu ve
Güneydoğu Anadolu…
                    ***
Çok hızlı büyüdü çok.
Darbeler aldı. Yıkılmadı.
Mikroplu aşılar vuruldu hastalanmadı.
Direndi hep. Hala da direniyor.

Ama bu aralar biraz sıkıntıda.
Hem de hiç olmadığı kadar…

Mustafa Kemal Atatürk, silah arkadaşları ve
dedelerimizin ekip büyüttüğü çınarımızın
kuruması için yoğun çaba sarf ediyorlar.
Milletin ödediği vergilerle yapılan kurumlar
tek tek satıldı. Hukuk tanınmaz oldu.
İnançlar kullanılarak, insanların beyniyle oynandı.
Baba evlada, kadın kocasına, kardeş kardeşe,
dost dosta düşürüldü.

Medya bitti.
Çok adamlıktan tek adamlığa doğru gidiliyor.
Ekonomi iflas etmiş. Gerçek dışı ifadelerle halk
kandırılıyor. Sanatın ve sanatçının itibarı sıfır…
 
Gelenek ve görenek adına bir şey kalmadı.
Cinayetler, hırsızlık almış başını gidiyor.
Okullar eğitim yuvası olmaktan çıktı.
Öğretmenler ay sonunu nasıl getiririm diye
hesaplar yaparken, çocukları önemsemiyor.
İntiharlar, cinnetler, tecavüzler…
                    ***
Ulu çınar hiç bu kadar sıkıntılı olmamıştı.

Emanete hıyanet arttı.
Yalanların ardı arkası kesilmiyor.
Layık olmayan ve işten anlamayan
niceleri makam sahibi oldu.
Gözlerin gördüğü, kulakların duyduğu
yolsuzlukları yapanlar el üstünde tutuluyor. 

Her şeyi bir kenara bırakın Cumhuriyetin
Cumhurbaşkanı bugüne kadar hiçbir zaman
ülkenin yarısının Cumhurbaşkanı olmamıştı. 
12. Cumhurbaşkanı maalesef sadece
AKP’lilerin Cumhurbaşkanlığını yapıyor.

Gazeteciler, Yazarlar kalemini satıyor.
Devletin Bakanı Kuran ayetiyle dalga geçiyor,
Yolsuzluklar aklanıyor...
                    ***
Ulu çınar hiç bu kadar sıkıntılı olmamıştı.
 
Halbuki,
Ulu Çınar’ın fidanı dikildiğinde
böyle miydi?

Milli birlik ve kimliğe saygı vardı.
Çoğulcu ve daha demokratikti.
Kanunlar herkes için aynıydı.
Adildi.
Çok seslilik vardı.
 
Mustafa Kemal Atatürk vardı.
Dava arkadaşları vardı. İnanan güvenen
halk vardı…
                    ***
Dedik ya, Ulu çınar hiç bu kadar
sıkıntılı olmamıştı.

Ve bugüne kadar hiç kimse; ‘ülkenin
sahibi ben olacağım’ dememişti.
                    ***
Ulu çınar direnecek inşallah.

Yıkılmayacak.

Yalancı ve yalaka kalemler olsa da,
Bu eşsiz Ulu Çınar’ın Halk Ozanları da var.
Yunus Emre, Pir Sultan, Köroğlu, Dadaloğlu,
Aşık Mahsuniler gibi Mehmet Zeki Ateş var.

Yine bir yazmış pir yazmış…
                    ***
Kimseyle paylaşmadığı şiirini bizimle paylaştı.
Ben de siz kıymetli Karşı Gazete Okuyucularına
arz ediyorum.
 
İsmi de yazımızla örtüşüyor.
 
Ulu çınarım…
 
Gün gün daralıyor çemberin çapı,
Ulu çınar yaprak döktü dökecek.
Yüz yıldır yaşayan bu eşsiz yapı,
Korkarım başıma çöktü çökecek.
 
Çivileri birer birer çekildi,
Köküne su diye kezzap döküldü.
Dara çıkardılar ilmek takıldı,
Sehpayı altından çekti çekecek.
 
Yontuyor gölgende yetişen zalim,
Seyre dalmış bizim lafazan alim.
Bunu söyleme varmıyor dilim,
Canım burnumdadır çıktı çıkacak.
 
Vurmuşken damganı koca asra,
Her gün bir dalına geliyor sıra.
Sahip olamadık kalma kusura,
Tiran belimizi büktü bükecek.
 
Zeki Ateş der ki ulu çınara,
Seni benzetirim sonsuz pınara.
Yerli kaya çekilmez bir kenara,
Küllerinden şafak söktü sökecek.
 
Güzel değil mi?
 
Son üç satırı ayrı bir manalı.
Seni benzetirim sonsuz pınara.
Yerli kaya çekilmez bir kenara,
Küllerinden şafak söktü sökecek.
                    ***
Halk ozanları satılmış gazeteciler
gibi değillerdir. Sonunda ölüm olacağını
bilseler yine de vazgeçmezler söylemekten.
Mehmet Zeki Ateş de öyle…

Daha çok yazacak çok.
Yüreğine sağlık Mehmet Zeki Ateş.
 
Son söz;
Doğrular gibi,
Ulu Çınar da yıkılmayacak…