Yıl 2070. Kuzey’de Urumiye’den başlayarak Musul-Erbil-Lazkiye hattını içeren tampon bölge, beş yıl önce bağımsızlığını kazandı. Bu yeni devlet, özelleştirilme yolundaki ilk devlet denemesi olan Irak’tan sonra hizmet alımı yoluyla yönetilen ilk ülke olarak tarihe geçti.
 
Türkiye, özellikle Müslüman coğrafyasında etkisini gün günden artıran konumunu, son otuz yıldır resmen hayata döndürdüğü hilafetle taçlandırdı. 2070 yılı itibariyle, nüfusunun %62’si Müslüman olan Türkiye’nin Avrupa Birliği’ne üye olmasının ardından istikrarını koruduğunu gözlemleyen kredilendirme kuruluşları, Türkiye’yi yatırım yapılabilir ülkeler arasında halen favori olarak gösteriyor.
 
Ermenistan, 17 bölgeyi Azerbaycan’a iade etmesinin ardından ihracat atağı yaşamış ve Türkiye’yle birlikte AB’ye üye olduktan sonra Rusya’ya karşı en büyük üs olarak NATO içerisindeki varlığını pekiştirmişti. Öte yandan Yahudi kibutzları Ermenistan’ın İran karşısında güçlenebilmesi için bölgesel ve lojistik yatırımlarını sürdürüyor.
 
Son çeyrek yüzyılda Ortadoğu’daki Müslüman nüfusun Avustralya, Kanada, İrlanda, İngiltere ve Hollanda’ya akın ettiğini vurgulayan stratejistler, özellikle buzulların erimesiyle soğuyan bu ülkelerden Ortadoğu’ya göçen nüfusunsa gayrimüslim olduğuna dikkat çekiyor.
 
Libya’nın ardından Tunus’a da toplam 26 milyon İtalyan ve Fransız vatandaşının taşındığı ve Kuzey Afrika’daki altyapı yatırımlarının artık Orta Afrika’yı da kalkındırmak üzere yol kat ettiği bir gerçek.
 
Öte yandan rivayetten bine bir kala, Turcophobia ile mücadele için devlet adamları sağduyu çağrıları yapıyor ve dünya halkları, Anadolu’dan dağılan Türk diasporasınca yönlendirilen tehditlerin tedirginliğiyle yaşıyor.
 
Yıl 2070 ve dünya hâlâ bir şeylerden korkuyor.