Gaziantep’te PKK’ya bağlı Yurtsever Devrimci Gençlik Hareketi’ne (YDG-H) yönelik operasyonda gözaltına alınanların evinde, Öcalan’ın kitaplarının yanı sıra gazeteciler Hasan Cemal’in “Delila / Bir Genç Kadın Gerillanın Dağ Günlükleri” ve “Çözüm Sürecinde Kürdistan Günlükleri“ adlı kitapları ile Tatari’nin “Anneanne, Ben Aslında Diyarbakır’da Değildim” adlı kitabı da çıkmıştı. Gaziantep 3. Sulh Ceza Mahkemesi, evden çıkan yayınlarla birlikte bu üç kitap hakkında “şiddeti teşvik edecek şekilde terör örgütü propagandası, suç işlemek için tahrik, suçu ve suçluyu övmek” iddiasıyla toplatma kararı vermişti. Cemal ve Tatari’nin avukatları karara itiraz etmişti.


‘BU KİTAPLARI OKUYANLAR ŞİDDET EYLEMİ YAPABİLİR’    

İtirazı değerlendiren Gaziantep 1. Sulh Ceza Hakimliği, 24 Aralık 2015 tarihli kararında, “toplatma tabiri bakımından” itirazı kısmen kabul etti. “Toplatma tabirinin herhangi bir sonuç doğurmasının mümkün olmaması nedeniyle” kararı kaldırdı. Buna karşın “anılan suçları içerdikleri hususunda kuvvetli delil” bulunduğu gerekçesiyle üç kitap açısından “Türkiye Cumhuriyeti sınırları içerisinde bulundukları an ve aşama itibariyle dağıtımlarının yapılmasının” ve “satışa sunulmalarının yasaklanmasına” karar verdi.

Kararın gerekçesinde, her üç kitaptan alıntılar yapılarak, şu ifadeler kullanıldı:

“Üç kitabın da silahlı terör örgütünü övücü, örgüte sempati duyarak örgüt adına milli güvenliği, kamu düzenini, kamu güvenliğini, toprak bütünlüğünü bozacak içerikleri sahip olduğu, bu kitapları okuyanların PKK/KCK örgütünün faaliyetleri doğrultusunda şiddet ve tehdit içeren faaliyetlere girişebilecekleri, kitaplarda Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları olan kişilerin birbirlerine karşı suç işlemelerine, kin ve düşmanlığa tahrik, nefret söylemi olabilecek söz ve fotoğraflar, övgüler bulunduğu, silahlı terör örgütünün propagandasının yapıldığı...”

ÇÖZÜM SÜRECİNDE KÜRDİSTAN GÜNLÜKLERİ

Sayfa 26: Hasan Cemal’in 1993’te Abdullah Öcalan ile birlikte görüldüğü resim

Sayfa 49,67, 160, 173,174, 176, 179, 184: Murat Karayılan, Cemil Bayık, Sabri Ok, Ronahi Serhat, Sozdar Avesta, Fehman Hüseyin ile Hasan Cemal’in birlikte görüldüğü resimler

Sayfa 98: Devletin savaş uçakları 28 Aralık 2011’de bir gece vakti bu anaların masum çocuklarını, 34 canı birden paramparça etmiş

Sayfa 119: 14 Mayıs 2013 saat 02.40... Sınırdışına çekilen 15 kişilik ilk PKK gerilla grubuyla... Alt yazısının üstünde PKK mensuplarıyla Hasan Cemal’in birlikte çekilmiş fotoğraflarının bulunduğu... Behdina, savaş bölgesi. Dağların arasında, ortasından gürül gürül su akan yemyeşil vadiye gizlenmiş bir PKK kampı ya da bir gerilla noktası...

 ANNEANNE, BEN ASLINDA DİYARBAKIR'DA DEĞİLDİM

Sayfa 13: Neden yazdım? Kürtler kendilerine yaşatılan acılar nedeniyle mağdurdu ve hakları verilmeliydi. Devletin mağdur ettiği, canını yaktığı, yok saydığı halklardan biriydi. PKK’nın ne için savaştığı, ideolojisi, elde etmek istedikleri üzerine hiç kafa yormamıştım. “Terör örgütü mü, yoksa devrimci mücadele veren bir yapı mı?” sorusunu da hiç sormamıştım kendime. Terör örgütü diye öğrenmiştim işte. Terör örgütü ve teröristler...

Sayfa 26: Benim katıldığım ilk Newroz. Kürtlerin coşkusunu, halaylarını izlemekten kendimi alamıyorum, o gün gördüğüm coşkulu kalabalıktan etkileniyorum. Biraz da hayranlıkla bakıyorum bu biraradalık haline. Belki de Kürtlerde beğeni duyduğum temel özellik bu: bir arada mücadele, bir arada yaşam, bir arada hak arama, bir dil, bir vücut olabilme hali...

Sayfa 28: Sağ ellerini havaya kaldırıp sadece gözleri görülecek şekilde yüzlerini kapatmış üç kişinin iki parmağı ile işaret yaptığını ve birinin elinde mikrofon olduğunu gösteren fotoğraf

Sayfa 152: “Bir davaya adanmışlık nasıl bir duygu?” sorusunun bulunduğu sayfa

Kaynak: Radikal.com.tr