Yanlış anlamayın; burada ahlâk polisliği yapacak değilim. 7 milyar Dünyalı, 80 milyon Türkiyeli hangimiz bu toplumsallaşan ahlaksızlığın içinde değiliz ki? Kimimiz az, kimimiz çok; kadın, erkek, genç, yaşlı hepimiz... 

 

Bunun dinle-diyanetle de ilgisi yok. Hatta hiç yok. Bunun aydınlıkla-karanlıkla ilgisi var. Bunun bilimle-hurafeyle ilgisi var. Bunun okumuşlukla-cehaletle ilgisi var...

 

Şimdi şaşıyoruz, dünya neden kötüye gidiyor? Bu ülkede, -nur içinde yatsın- Ahmet Taner Kışlalı hocamın bize öğrettiği siyaset sosyolojisi teorilerine aykırı bir şekilde, 13 yıldır AKP nasıl hala tek başına iktidarda kalıyor? Şaşmayın; bunun nedeni ahlâksızlığın toplumsallaşmasıdır... 

 

1950'lere kadar -o çok bilmişlerin diktatörlük diyerek karaladığı- tek parti döneminde, hem de bütün yoksulluğa ve olanaksızlıklara rağmen insanların hedefi, okuyup adam olmak, adam olup toplumsal kalkınmaya katkıda bulunmaktı. Aydınlanma çok önemliydi. Eğitim çok önemliydi. Çalışmak ve üretmek çok, çok önemliydi... 

 

Sonra DP iktidara geldi. Okullar kapatıldı. Eğitimin içi boşaltıldı ve hurafelerle dolduruldu. İmam Hatip Okulları, imam ya da hatip yetiştirmek için değil, kaderci, biatçı bireyler yetiştirmeye başladı. Bu bireyler, sağ partilerin oy deposu olacaktı. Aydınlanma, eğitim ve çalışmak artık önemli değildi. Önemli olan bir yolunu bulup "Köşeyi Dönmek"ti. İnsanlar, çalışıp üretmek değil, bir şekilde "Köşeyi Dönmek" için kafa yormaya başladılar. Adım, adım ahlâk sükût eyledi. Ve her sağ hükümet, giderek artan bir hızla cehaleti örgütleyip toplumu ahlâksızlıkla yoğurdular...