Her şeyin başladığı sene 1999. Senenin Noel kutlamalarından sonraki sabah çitte dört adet sütyen asılı bulunmuş. Her ne kadar bu sütyenleri kimin, neden oraya astığı kesin olarak bilinmese de rivayete göre o gece kutlamalardan dönen dört kadın akıllarınca minik bir çılgınlık yapmak isteyip sütyenlerini çıkarıp çite asmışlar.

Tabii bunun bir fenomen haline geleceğini, çitte çamaşırları görenlerin de bu furyanın katılımcısı olacağını hesaba katmadan…

SÜTYENLERİN SAYISI ARTTI

2000 senesinin Şubat ayında çitte asılı olan sütyenlerin sayısı 60’ı geçmiş. Kimliği bilinmeyen birisi ya da birileri tarafından çitin üstündeki tüm çamaşırların toplanması ise takip eden aylarda olmuş. Yerel basına yansıyan bu olay daha sonra ülke çapında da duyulunca, tahmin edebileceğiniz gibi sütyenler sayıca artarak çitin üstündeki yerlerini almış.



Ekim 2000’de, sayıları neredeyse 200’ken sütyenler bir şekilde yine ortadan kaybolmuş. Bu ortadan kaldırılmanın  bir öncekine kıyasla daha büyük olmuş; zira olay Avrupa’da da duyulunca 2006 senesinde çitte asılı olan sütyenlerin sayısı 800’ü geçmiş.

Central Otago’da yaşayanlar arasında çit hakkında fikir ayrılıkları varmış. Kimisi turistler için ilgi çekici bir alan olduğunu düşündüğü için çitin varlığından oldukça memnunmuş.

Fakat çiti bir utanç kaynağı olarak değerlendirip, yoldan geçen sürücülerin ilgisini dağıtıp kazaya sebep olabileceğini düşündüklerinden tehlikeli bulanlar da olmuş. 2006 senesinde ortalık iyice kızışınca, sütyenlerin bir kısmı toplatılmış.

TOPLANAN PARA HAYIR KURUMUNA...

Çitin varlığını makul bulan çoban John Lee adında bir adam kendini çitin resmi olmayan koruyucusu ilan etmiş  olsa da, senenin sonunda çıkan bir yasayla çitin tehlikeli olduğuna karar verilmiş.

Kaldırılması için karar çıktıktan sonra dünyanın en uzun sütyen zincirini oluşturmak isteyen bölgenin yerlileri, çitin üstüne 7.400 tane sütyen asmışlar. Bu rekor denemesi bilinen dünya rekorunun 100.000 altında olsa da 10 bin dolar para toplanmasına ve bunun da bir hayır kurumuna bağışlanmasına vesile olmuş.

Çit bugün aynı bölgede, bir yarış alanın etrafında duruyor.

Kaynak: Birce Altay | Radikal