Canlı bir bomba yakalıyorlar yurt dışında. Tabii adamlar bizim gibi kendisini patlamasını beklemiyorlar. Neyse, bombaları falan çıkarmışlar, soymuşlar, bir bakmışlar ki çükünü sarıp sarmalamış eleman. “Bu ne?” diye sormuşlar. Cennete gittiğinde kendisine verilecek 70 huri için korumaya aldığını söylemiş.

Çük önemli bunlarda…  Çüküne sahip olamayan arkadaşlarını korumak için attıkları taklalara bakacak olursan anlaşılıyor her şey. Ne demişti bir tanesi? “Sevişirken şeyhini düşüneceksin.” İçlerinde en kralı züppeli çıktı ama: “Buna bademleme denir bizde” dedi. “Dinimizde de var.” Demek ki bunlarda öbür tarafta hurilerle muhabbetin ilk denemeleri, burada bademlenerek başlıyor. Bademlemekten sıkılan ve büyük düşünen(!) biri de, bir an önce hurilerle kavuşmayı dileyip, çükünü sarıp sarmaladıktan sonra kendini patlatmayı isteyebilir o zaman. Melekler de onu bekliyor zaten, kopan çükünü alıp götürüyorlar hurilere ondan önce ve kendi aralarında konuşuyor huriler:

“Bu ne?”

“Çük.”

“Hımmm! İnsanların yediği bamyaya benziyor bu ama…”

“Öyle!”

TRT canlı bomba reklamı yapan belgeseller yayınlayacağına, bunların Kabataş fantezisinden beri kurup yaşadıkları ve yaşattıkları tüm iğrenç fantezilerini anlatan bir film yapsın bence. Adını da “Bademle şunları Behçet!” koysun. Bu sayede hepimizin aklından geçenleri, kendi paramızla bütün dünyaya ilan etmiş oluruz.

Bir kerecik ödediklerimizin hakkını versin TRT!