İşte o yazı...

Geçen hafta 2015 yılı işsizlik oranı %10.3 olarak açıklandı. 15 ve yukarı yaştakilerde işsiz sayısı 204 bin kişi artarak 3 milyon 57 bin kişiye yükseldi. Bu rakam işsiz sayısında rekorun kırıldığı, küresel krizin en şiddetle hissedildiği 2009’un sadece 38 bin gerisinde. İlginç bir rastlantı, %10.3 işsizlik oranı, şiddetli bir istihdam kriziyle cebelleştiği bilinen Avro Bölgesi işsizlik oranı ile de tam çakışıyor.

Ne var ki, toz duman arasında Türkiye’de bu konu gündem olmayı bile başaramıyor. Kaldı ki ayrıntılara girildiğinde durumun çıplak sayılardan daha da vahim seyrettiği ortaya çıkıyor.

1- İşsizlik %10’u aştı

TÜİK’in istatistikleri 4 yıl aradan sonra yıllık işsizliğin psikolojik sınır yüzde 10’u aştığını, son açıklanan Orta Vadeli Program’da (OVP), hükümetin kendi projeksiyonlarında bile istihdam sorununun hafiflenmesinin beklenmediğini ortaya koyuyor.

2- İş bulma cesareti kırıldı

2015’te işsizlik rakamının daha fazla sıçramamasının başlıca nedeni sivil işgücüne katılımın sınırlı kalmasıdır. 2014’te tam 1 milyon 737 bin kişi iş arayanlar arasına katılırken, bu sayı 2015’te 892 ile sınırlı kaldı. Ayrı bir araştırma gerektirmekle birlikte, istihdam bulma umudunu kesenlerin bir iş arama girişiminden bile kaçınmaları başlıca neden olabilir. Böylelikle işgücü arzındaki 892 bin kişi artışa karşın, 688 bin istihdam talebi ortaya çıkmış, aradaki farkolan 204 bin kadar işsizlik yükselmiştir.

3-Kadının adı var kendi yok!

Yeri geldiğinde hükümet yetkilileri Yunanistan, İspanya gibi ülkelerde işsizliğin yüzde 20’leri aştığından, Türkiye’nin durumunun daha hallice olduğundan dem vururlar. Halbuki kadınların istihdama katılımı göz önüne alındığında kazın ayağının öyle olmadığı anlaşılabilir. Türkiye’de 2015 yılında çalışma yaşındaki kadınların yüzde 31,5’i işgücüne katılırken, yüzde 12,6 kadın işsizliğiyle sadece 27,5’i iş bulabilmiş, böylelikle toplamda her 100 kişiden 46’sı çalışma olanağına kavuşmuş. Örneğin İspanya’da işgücüne katılım oranı yüzde 82; şimdiki yüzde 20,5 işsizlik oranını hesaba katınca, 100 kişinin ancak 65’inin emek piyasasında yer bulduğunu görüyoruz. 

YAZININ TAMAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYINIZ...