“Benim bilgim yok“ demek kolay! TÜBİTAK skandalında cevapsız sorular

23 Ocak 2015 Cuma 14:15

Cemaate yapılan operasyon sırasında diploma skandalına adı Karışan Hasan Başaran'ın eski Teknoloji ve Sanayi Bakanı Nihat Ergün'ün yeğeninin eşi olduğu ortaya çıkmıştı.

Eski Teknoloji ve Sanayi Bakanı Nihat Ergün, TÜBİTAK’a girmesini sağladığı iddia edilen damatla ilgili, “Benim bakanlık yaptığım dönemde TÜBİTAK’ta işe başladı. Ama işe alınması sürecinde hiçbir dahlim ve katkım olmadı" dedi.

Herkes bu torpili konuşuyor ama odatv'nin haberine göre durum bundan daha vahim...

İŞTE DANANIN KUYRUĞUNUN KOPTUĞU NOKTA

Çünkü Başaran, Başkent Üniversitesi’nin 2 yıllık Bilgisayar Bölümü’nde okula başlamış. Kendisine sahte ODTÜ Bilgisayar Diploması, sahte kriptoloji lisansı hazırlamış.

Nihat Ergün'ün söylediğine göre: "TÜBİTAK’ın kendi iç inceleme ve eleme sistemiyle kuruma alındı. Bilgisayar Mühendisi olduğunu söyleyen, diploması olan ve kriptoloji lisansı yaptığını gösteren belgeleri olan biri olarak başvurmuş ve tüm elemelerden geçmiş."

Başaran, Temmuz 2012’de Kamu Sertifikasyon Merkezi bünyesinde işe başlayıp 4 ay sonra aynı birimin başına geçiyor. Başaran’ın o dönem BİLGEM Başkanı Hasan Palaz’ın önerisi ve TÜBİTAK Başkanı Yücel Altınbaşak’ın onayı ile Kamu Sertifikasyon Merkezi’nin başına getiriliyor.

ELİNİ KOLUNU SALLAYARAK NASIL GİRDİ

Torpil ya da değil ama asıl sorun devlette liyakat bitmiş durumda.

2 yıllık bir yüksekokul mezunu, hiç ilgisinin olmadığı bir alanda "kriptoloji"de hem de TÜBİTAK'ta elini kolunu sallayarak işe giriyor.

TÜBİTAK dediğimiz devletin bilimsel kuruluşu.Yani photoshopla üretilen bir belgenin sahteliğini ilk anlaması gereken kurum.Hatta çeşitli davalarda bu konularda rapor hazırlayan kuruluş.

İşte bu kurumun başına hiçbir birikimi olmayan bir insan rahat rahat işe giriyor.Yetmiyor, 4 ayda müdür oluyor.Mesele kağıt diploma değil. Mesele buralarda görev almak için hiçbir birikimin gerekmemesi.Başaran'ın askerliğini kısa dönem yaptığı hatırlanırsa TSK'da da durumun farklı olmadığı görülüyor.

Durum devletin geldiği noktayı gösteriyor.

Devletin kurumlarında görev almak yandaşlığın ya da cemaatçiliğin dışında hiçbir özelliğin kalmadığı anlaşılıyor.