Bir dostum yazdı bu yazıyı. Gönderdiği haline sadık kalarak köşemden size sunuyorum.

İnsanın kendi kendisiyle konuşması üzerine yazmak istedim. Bir nevi derdini anlatmak gibi görebiliriz. Sakın başlığa aldanıp delimiyim kendi kendimle neden konuşayım diye düşünmeyin. Yazının devamında anlayacaksınız ne demek istediğimi. 

Olur ya yalnız kalır insan konuşacak birini arar bulamaz. Alın elinize kağıdı kalemi veya geçin bilgisayarın başına veyahut akıllı telefonlarımız var ya onları kullanın yazın içinizden geçenleri. Ben öyle yapıyorum içimden geçenleri en yakın dostuma anlatıyormuş gibi yazıyorum sizde yazın.  

Herşeyi kendinize anlatabilir misiniz? Dilinizden dökülmeyeni kağıda kaleme dökebilir misiniz? Şöyle söyleyeyim aklınızdan silmek istediğiniz bir şeyi yazar mısınız işte onu yazabiliyorsanız o zaman kendinize dürüst olma ihtimaliniz var. Çünkü orada kimse yok. Sadece kalem kağıt ve kendiniz varsınız. Başaramadığınız dürüstlük belki kalem kağıtla mümkün olacak. 

İnsanın kendisiyle konuşması dedik dürüstlüğe kaydı yazı. Neyse devam edelim yazmanın yararlarına. Okuma yazma bilen herkes hayatında hiç olmazsa bir iki kelime yazmıştır. Kimisi sevdiğinin ve kendisinin baş harfini kazımıştır ağaca veya okuldaki sırasına, kimi iki kelime güzel söz yazmıştır  sevdiğine. Yazı kalıcıdır uçup gitmez söylenen laf gibi.  O yüzden yazın iyiyi de kötüyü de, sevinci de kederi de yazın ki unutmayın ve anılarınız hep taze kalsın.  

Okuduğumuz her yazı birinin eseridir, emegidir. Ben size yazar olun herkesin okudugu yazılar yazın demiyorum. Yazar olmak ayrı bir yetenek gerektirir. Benim amacım sizin kendinizle konuşabilmenizi sağlamak hani derler ya deneyin pişman olmayacaksınız. Belki kendinizi daha iyi anlayacak dışarıdan bir gözle hayatınıza bakabileceksiniz. Hatalarınızı düzeltme imkanı tanıyacaktır size yazmak. Ben böyle söylüyorum ama hayat bilinmeyen denklemler bütünü. Her yazdığınızı da dikkate alıp tekrar uygulamayın. Ana temamız kendi iç huzurumuzu yazarak saglamaya bir nevi katkıda bulunmak.

Bu yazıyı yazarken ben bile daldan dala atladim gezdim tozdum kah dedim içimden gelmiyor yazmak, kah dedim mayıştım yazmak istemiyorum. Oturup etrafımda kimse olmayınca kelimeler dökülüverdi.  Siz de deneyin yazmayı. Mutlaka yazacak birşeyleriniz vardır. Denemeden bilemezsiniz. Ben siliyordum yazdıktan sonra. Çok değerli bir dostumun tavsiyesi üzerine silmemeye karar verdim. Bu yazıyı sizinle paylaşayım emegime yazık etmemek için.