Adamların derdi ne biliyor musunuz çocuklar?

Evet, biliyorsunuz…

Palavradır “Darbe yapmaya kalkıştılar” demeleri falan.

Onların istedikleri gibi olmamanızdır bütün problem.

Soma’da ölenlerden ve onların acılı ailelerinden size ne?

İlk tekmeyi vuran Yusuf yerine siz olmalıydınız.

“Vay efendim Van’daki çocuklar soğuktan donuyormuş.”

Devlet onlara çadır verdi mi, verdi.

Otursunlar oturdukları yerde.

Nelerine yetmiyor kış günü yazlık çadır?

Köy okullarına yardım meselesi de nedir?

Okuyup da ne yapacaklar?

Gidecekleri hocanın tekkesi hazır…

“Vicdan” mı dediniz?

Kaç tane çocuk öldü bu memlekette

Ve kaç tane kadın?

Hiç birinin kılı kıpırdamadı.

Onlar gibi olmalıydınız çocuklar.

Yalanlar peşinde koşmalıydınız.

El pençe divan durmalıydınız kapılarında.

Sınavsız en güzel işlere yerleşmeliydiniz.

Türlü şaklabanlıklar yaparak genel müdür falan olmalıydınız.

Akıllı tuvaletlerde hacet gidermek

Ve altın varaklı bardaklarda içmek meyve sularını

Sizin de hakkınızdı.

90 dakikalık mutluluklar ya da hüzünler size yeterdi, ama yetmedi.

Tek suçunuz vicdan ateşini gönüllere yakmaktı çocuklar.

Onların korku veren ateşini ellerinden aldınız.

Şimdi Yunan tanrılarının Promethus’un sırtına yüklediği gibi

Dünyanın suçunu yükleyecekler sırtınıza.

Ve akıllarınca kartallara ciğerinizi yedirecekler…

Pandora’nın kutusu çoktan açıldı çocuklar.

Bütün kötülükler ve pislikler ortaya saçıldı.

Siz kutunun içinde kalan tek şey, umutsunuz.

Umuda zincir yok çocuklar!

Vicdanlara zincir yok!

Hayallere zincir yok!

“Zeus tahtından düşmedikçe benim işkencelerimin sonu yoktur" diyen Promethus gibi haykırdığınızdan

Ölümsüzlüğü çoktan hak ettiniz

Sizlerden korkan

Yalancı tanrılar dünyasında…