Bu yazımda gerçek dünyadan çıkıp fantastik dünyayı anlatacağım. Bu dünyaya ister Orta Dünya, ister 7 Krallığın sürekli taht savaşı yaptığı Westeros deyin, ne derseniz deyin, işte o dünyalardan, daha doğrusu o dünyaların halkından söz edeceğim.
Öncelikle barışın olmadığı bu dünyalarda sürekli bir savaş ve savaş hali vardır. O nedenle, Tiranların, Kralların, Sultanların ve Vandalların elinde oyuncak olan halk, yoksulluk ve sıkıntı içinde ezgin, bitkin durumda erdemini kaybetmiştir. Bu kalabalığa halk bile denmez güruh demek daha doğru olur, bu güruh, genel olarak;
- Cahildir. Cahil olmasına rağmen cahilliğini kabul etmez. Kitap bile alsa kesinlikle okumaz.
- Millici değil. ümmetçidir. İşgalci, kendi tarlasının sınırına gelmeden harekete geçmez. Sürü olarak hareket etmekten hoşlanır.
- Dindar değil, dincidir. Günde beş vakit bomboş olan camileri, cuma ve bayram namazlarında doldurup, özellikle görün beni demek için, dışarıda namaz kılmayı tercih eder. Yetmez o kadar cami varken Ayasofya'nın bahçesinde sabah namazına gider.
- Sanat düşmanıdır. Sanatı, zenaat olarak, sanatçıyı zanaatkar olarak görür. Gerekirse sanata ucube der, içine tükürür, heykelleri parçalar, sürü psikolojisi ile sanatçılara saldırıp, yakar...
- İki yüzlüdür. Kendine yapılmasını istemediği her şeyi başkalarına yapmaktan çekinmez.
- Çıkarcıdır; Haksızlıklar karşısında -haksızlığı yapan kendisine dokunmayan yılansa bin yaşasın der- susar. Hatta o haksızlığa kendisine ortak olur.
- Korkaktır; düello etmez, pusu kurup hasmını arkadan hançerler. Teke tek kapışmaz, sürü halinde saldırır...
- Güvensizdir. Kendine bile güvenmediği için kimseye güvenmez.
- Güce tapar. Sevmese de güçlü olan ayı bile olsa -en azından köprüyü geçene kadar- dayı der.
- Bencildir. Toplumcu değil, "Gemisini Kurtaran Kaptan"cı, "Her koyun kendi bacağından asılır"cıdır. Bu yolda hileyi,hırsızlığı, yolsuzluğu, rüşveti normal ve hatta bir hak görür.
- Kadın düşmanıdır. Anasını, karısını kız kardeşini döver. Zaten onun için kızını dövmeyen dizini döver.
- Çevreye ve doğaya hiç saygısı yoktur. Üç kuruş için ağaç kesmekten, orman yakmaktan, çevreyi kirletmekten çelinmez. Hayvanlara kötü muamele eder.
- Saygısızdır. Bırakınız büyüğe, yaşlıya saygıyı, kendisine bile saygı duymaz.
- Parayı taparcasına sever. "Parayı veren düdüğü çalar"cıdır. Para için değil, vatanını, anasını bile satar.
- Gösterişi de çok sever. İçmek için ayranı yokken bile, tahtırevanla gider hacet görmeye.
- Görgüsüzdür. Yere çöp atar, tükürür. Bağıra çağıra konuşur. Üç beş kişi kolkola yürür. Geviş getirir gibi ciklet çiğner. Yol kenarında mangal yapar. Toplu tasım araçlarında yemek yer.
- Tembeldir. Çalışmayı sevmez. Çalışarak 10 para kazanacağına, çalışmadan 1-2 paraya razı olur.
- Cinsel ahlaksızdır. Ensest, taciz ve tecavüz gırladır. Fırsatını bulursa kadına, çocuğu, hayvana, engelliye ve hatta damacanaya bile tecavüz etmekten çekinmez.
- Yalancıdır. Hem yalan söylemeyi hem de yalan dinlemeyi sever. O kadar ki kendi yalanına bile inanır.
- Vefasıdır. Kimin kaydığına binerse, onun küreğini çeker.
- Yardımsever değildir. Yardım almayı sever ama yardımcı olmayı sevmez. Elin eşeğini türkü çığırarak arar.
- Fırsatçıdır. Düşene tekme atmaktan çekinmez.
- Ezik ve Erdemsizdir.
Örneğin bu dünyada ben, şoförlük yaparken televizyoncu yaptığım başka bir kişinin -ki hala bir saygın haber merkezinde çalışmaya devam ediyor- paramı çaldığına şahit oldum.
Bu dünyada ben, işe aldığım ve kim bilir kaç kez atılmaktan kurtardığım kişilerin, işimi, fikrimi çaldıklarına şahit oldum.
Bu dünyada ben, mesleğe soktuğun, meslek öğrettiğim kişilerin bir mevkiye, bir makama geldikten sonra telefonlarıma bile çıkmadığına şahit oldum.
Bu dünyada ben, mevki, makam ve para için erdemini satanlara şahit oldum.
Bu dünyada ben, bir çalışanken "emek, iş, aş" deyip, patron ve/veya patron temsilcisi olunca nasıl canavarca bir köle tüccarına dönüştüğüne şahit oldum.
Bu dünyada ben, yardım etmek için ağzıma çay kaşığı ile bir yudum su vermeye çalıştığını sandığım kişilerin asıl amacının, kaşığın sapıyla gözümü çıkartmak olduğuna şahit oldum.
Vs, vs, vs...
Biz de, siz de, hepimiz aslında bu dünyalarda yaşıyoruz... Hepimiz az ya da çok bu özelikleri taşıyoruz. Kazık yemişliğimiz de, kazık atmışlığımız da vardır. Yani, hepimiz, az ya da çok nasibimizi aldık, bu kirlenmişlikten. Az ya da çok ödün verdik, erdemlerimizden...
Şimdi "Taht Şavaşları"nda bu noktadayız.
Çok yazdık, söyledik...
Yazının da, sözün de bittiği yerdeyiz artık.
Ne söyleyecek bir laf, ne de yazacak bir sözcük kalmadı bende...
