Kanunların, feci şekilde aç bırakılmış bir çocuğun bir seferliğine de olsa bir başkasının ekmeği ile karnını doyurmasını ağır suç sayarak cezalandırdığı, aynı kanunların, konumu gereği olabildiğince efendi, alçak gönüllü, bilinçli, kültürlü, çalışkan, namuslu, şerefli ve dürüst olmaları gerekirken tam tersine maddi ve manevi kul hakkını yiyenlere seyirci kaldığı, ülkemizin her alanda benzer durumların etkisiyle bütün insanlık değerlerinden uzaklaştırılarak sürüklendiği karanlık bir gecenin akşamında Yaşar Kemal son kavgasını Azrail’le yapmaktadır.

Hayatı boyunca Anadolu’nun taşına, toprağına, çiçeğine, karıncasına, kuşuna edilen ihanetlerle ve insanına yapılan akıl almaz baskılarla mücadele etti.

O, bu dünyanın doğasının meydana getirdiği en büyük değerlerdendi. Çin Setini oluşturacak kadar yazdığı kitaplara rağmen yine de ne insanlarımızın bu cennet vatanda cehennemi yaşamak zorunda bırakılmalarına ne de kafası karışık ülkemizin çılgın birilerinin ipiyle kör bataklığa sürülmesine engel olamadı.
Denizleri, dağları, ovaları ve epopeleriyle bu memleket talan edilirken aramızdan ayrılırsa, gitmesine değil gözünün arkada kalmasına yanarım.

Zira Yaşar Kemal sadece yaşadığı dönemin değil tüm zamanların anlatıcısıdır. O bir bilgedir. Dolayısıyla sadece sanat ve edebiyatla sınırlı olmayıp, aynı zamanda doğru siyasetin de membaıdır.

Hobilerim arasında, bir sanat türü olan resim yapmak olsa da bugüne değin duyduklarımdan ve okuduklarımdan en çok hayatın siyasi sınırlarında yer alan konulardan etkilendim. Krallıkları, imparatorlukları, hele padişahlık gibi gerici zalimlikleri sevmediğinden, Atatürk ve Cumhuriyet hayranı, demokrasi ve insan hakları savunucusu olduğundan beni hayatta bulunduğum yere konumlandıranların başında Yaşar Kemal gelmektedir.

Öyküleriyle, romanlarıyla dünyayı değiştiren Yaşar Kemal, bana göre ülkemizde ve dünyada yaşanan haksızlıklara karşı söylem ve eylemleriyle siyasi hayata da yön veren en büyük değerlerimizdendir. Ona bir şey olursa asla yeri doldurulamaz.